Ervaring-rijk Cambodja
Door: Paulien
Blijf op de hoogte en volg Paulien
14 December 2013 | Cambodja, Khett Siem Reab
Lovely people,
I'm alive and kicking! (: Het heeft even geduurd, maar nu heb ik éindelijk tijd (en zin) om mijn blog te schrijven. Ondertussen is dit alweer dag 21 van onze reis en de tijd vliegt! In verhalende lijn zal ik jullie meenemen op reis door het indrukwekkende land dat Cambodja wordt genoemd.
Op dinsdag 26 november zijn wij 's avonds (2 dagen na vertrek uit NL) aangekomen op de plaats van bestemming. Vrijwel direct werden wij hartelijk ontvangen door alle vrijwilligers van 'Thida's House', ons huis gedurende 8 weken. Na een korte kennismaking met iedereen, werd ons gevraagd of wij zin hadden om nog te dineren, waar wij uiteraard geen nee tegen hebben gezegd. Na een dag bijkomen, startte op donderdag de 4-daagse introductie. Met alle nieuwe vrijwilligers (ong. 8) hebben we Siem Reap 'ontdekt'. Per TukTuk (zie foto's) over hobbelige, zanderige rode wegen werden wij o.a. vervoerd van typische Cambodjaanse eettentjes, naar een supermarkt, naar 'Tonle Sap Lake', naar een aantal familiegraven. Indrukwekkend om te zien hoe alles hier nog zo ouderwets gaat, wassen met de hand in een tobbe, afval verbranden langs de kant van de 'weg', koeien wandelend en grazend overal naast de weg, mannen in het water om met behulp van een groot net vis binnen te halen, 4 mensen op 1 scootertje, verkeer dat van links naar rechts kriskras over de weg manoeuvreert etc. Ook het welbekende tempelcomplex van Angkor hebben wij bezocht; om 5:00u per TukTuk naar Angkor Wat om de zonsopgang te zien, in het bijzijn van vele andere toeristen. Mooi om in de eerste paar dagen al zoveel cultuur te mogen bewonderen. Natuurlijk hoort bij zo'n typisch Cambodjaanse introductie ook het uitgaansleven van Europa (niet dus!). Een uitgaansstraat bekend onder de naam 'Pubstreet' is te vergelijken met het uitgaansleven van Chersonissos of Alanya, maar dan vele malen kleiner. Iedere dag massa's toeristen te vinden, genietend van vele liters alcohol. Uiteraard kunnen Elise en ik daar als levensgenieters niet onder uit en de eerste paar 'sapjes' zijn dan ook al genuttigd.
Om een sprong in de tijd te maken, is mijn tweede week van mijn project ondertussen ook alweer afgesloten en ik heb het gevoel dat ik al maanden in Cambodja ben, doordat ik iedere dag zoveel dingen beleef. Mijn project is genaamd 'Grace House Community Centre', een groot terrein met 7 klaslokalen, een bibliotheek, keuken, kantoor, volleybalveldje, voetbalveldje, en opbergruimtes. Elke klas heeft een vrijwilliger die de Engelse taal redelijk tot goed beheerst (meeste uit Engeland, paar uit Australië en ik). Daarnaast heeft elke klas een Cambodjaanse leraar om dingen te vertalen in het Khmer. De leeftijd van de kinderen varieert van 3 tot 25 jaar verdeeld over alle klassen. Iedere ochtend zijn de lessen van 9 - 11 uur met een korte pauze van 10 minuten waarin de kids hun tanden moeten poetsen om dit te leren. Ieder 1e uur geeft de 'Khmer teacher' Engelse les, waarin vrijwilligers ondersteuning geven met uitspraak etc. Ieder 2e uur geeft de vrijwilliger les. 's Middags is van 13:00 - 15:00u het zelfde programma, tussen de middag een pauze. Mijn week bestaat uit; maandag/dinsdag een onderwerp per maand (december = 'body'), woensdag 'maths', donderdag 'art' en vrijdag is iets anders ingedeeld doordat dit bestaat uit sports en games. In totaal zijn er ongeveer 250 kids @ Grace House. Ik heb er 39 in totaal, iedere ochtend max. 19 en iedere middag dus max 20. Tot nu toe gaat het mij aardig goed af, soms is het totaal niet duidelijk wat ik moet doen of wat er van mij verwacht wordt, maar ik doe gewoon waarvan ik denk dat goed is en dat lukt meestal goed. Het niveau van 'mijn kids' is laag en zeer uiteenlopend, basis Engels met tellen en het alfabet kennen ze wel redelijk en aardig wat woordenkennis. Mijn kids zijn 6 tot 9 jaar oud, maar zijn qua lengte en gewicht vergelijkbaar met kids van 3 tot 5 in NL; erg klein, dun en licht. Wat betreft de vrijdag, er is een Cambodjaanse sportleraar met een vrijwilliger die hem ondersteunt met zijn sportlessen, die overigens de afgelopen 2 keer bestond uit een potje voetbal en een paar oefeningen. Wat betreft sport kan ik dus tot nu toe nog weinig doen, aangezien daar andere mensen voor zijn. Wel kan ik een aantal games met de kinderen doen als ik wil, dit moet ik nog wat verder uitzoeken. Tot nu toe ervaar ik het 'assisteren' van de leraar dus meer als, 'verzin zelf een lesje en voer hem uit'. Niet helemaal mijn verwachting, maar wel erg leerzaam, aangezien onderwerpen als rekenen en kunst niet bepaald mijn vakgebieden zijn. Het niveau van de kids moet ik nog erg uitzoeken, omdat dit lastig in te schatten is qua leeftijd, kennis en cultuur. Ik kan nog een hoop leren en oefenen! Mijn indruk van Grace House is dan ook dat het allemaal aardig goed voor elkaar is in vergelijking met andere projecten. Computers, een keuken met personeel, bibliotheek zijn dingen die vele andere projecten van andere vrijwilligers niet hebben.
Een aantal typische Cambodjaanse dingen die mij tot nu toe zijn opgevallen of die ik heb gehoord zal ik proberen kort te beschrijven. Meestal wordt er bij een Cambodjaan een jaar extra bij zijn leeftijd opgeteld na de maand maart, vanwege een cultuurding (weet alleen niet precies hoe en wat), wanneer bij een kind het haar er (bijna) helemaal is afgeschoren, komt dit meestal omdat er iemand in de familie is overleden, oudere vrouwen zie ik hier constant met kalende hoofden rondlopen, waarschijnlijk omdat er bij hen veel mensen zijn overleden, Cambodjanen zijn erg verlegen en vinden het alleen al super dat je hier als vrijwilliger bent; voordat ik überhaupt was begonnen met mijn project, ben ik al 4 keer bedankt voor het feit dat ik als vrijwilliger ga werken, ze zeggen vaak bedankt voor dingen waarvan ik denk, kleine moeite, overal wordt het eten na elkaar gebracht, de één is al klaar, terwijl de ander een kwartier later pas zijn eten krijgt, dit is de 'koudste' periode in Cambodja, vele mensen zeggen ook regelmatig, 'het is zo koud' en dragen mutsen, vesten en sokken in sandalen, terwijl ik na mijn fietstochtje van een kwartier naar Grace House toe bezweet aan kom zetten en het liefst alle ventilators aan wil doen. Kortom, echt, maar dan ook echt de tegenovergestelde wereld van de Westerse cultuur die wij kennen.
Na bijna 3 weken in Siem Reap te hebben geleefd, heb ik nog steeds totaal niet het gevoel dat ik alles hier ken. Iedere dag ervaar ik nog zoveel nieuwe dingen; ontmoet ik mensen, leer ik de taal 'Khmer' kennen, heb ik een keer geen zin om rijst te eten, heb ik het na een koude douche nog steeds warm, word ik gewekt tussen 4 en 6 door kraaiende hanen, blaffende honden, vechtende katten, huilende baby's, een bruiloft of begrafenis met luide muziek die op 1 km afstand te horen is, probeer ik zo subtiel mogelijk met stokjes te eten, krijg ik 3maal de telefoon van een Cambodjaan in de handen gedrukt en moet ik uitleggen wat ik bedoel aan een andere redelijk goedsprekende Cambodjaan enzovoort. De Westerse invloed is hier wel zeer opkomend in Siem Reap zoals een straat als Pubstreet, Franse restaurantjes, Westers eten in de restaurantjes betiteld als 'Western food' en de Engelse taal die ze allen graag willen leren. Wel denk ik dat ze nog een lange tijd tegemoet hebben voordat ze enigszins de Westerse wereld kunnen 'imiteren'. De verschillen tussen arm en rijk zijn groot en of dit kleiner gaat worden is maar zeer de vraag, corruptie speelt daarbij een grote rol.
Als laatste is het zeer apart om te bedenken dat het in NL net Sinterklaas is geweest en de Kerst er aan komt terwijl wij hier de zomerse, Cambodjaanse temperaturen van 25 tot 32 graden hebben. Wel hebben wij met alle vrijwilligers Sinterklaas gevierd door iedereen 2 kado's te laten kopen van een paar Dollar. We hebben een dobbelspel gedaan en uiteindelijk moest iedereen met 2 kado's eindigen, erg gezellig en lachwekkend. Waar Elise en ik met Kerst zullen zijn, is nog onbekend. Ik heb in elk geval beide dagen vrij en ook vrijdag de 27e :).
Het is voor mij iedere dag weer een grote verrassing wat ik ga beleven en het is lastig om dat in zo'n 'kort' mogelijk verhaal op te schrijven. Hopelijk heb ik mijn lezers op deze manier een korte rondreis laten doen door mijn ervaringen in het mooie Cambodja. Als het lukt, wil ik straks een aantal foto's gaan uploaden, mocht het wifi dat toelaten hier. Dat zal een betere indruk geven van mijn beschrijvingen. Ik wens iedereen alvast hele Fijne Feestdagen toe! Ik mis hier alleen de sneeuw, Skyradio Christmas Songs en een grote kerstboom om mijn Kerst compleet te maken, maar vooruit, 30 graden en zon is ook wel uit te houden ;)
Liefs vanuit Siem Reap, Cambodja ~ Paulien
I'm alive and kicking! (: Het heeft even geduurd, maar nu heb ik éindelijk tijd (en zin) om mijn blog te schrijven. Ondertussen is dit alweer dag 21 van onze reis en de tijd vliegt! In verhalende lijn zal ik jullie meenemen op reis door het indrukwekkende land dat Cambodja wordt genoemd.
Op dinsdag 26 november zijn wij 's avonds (2 dagen na vertrek uit NL) aangekomen op de plaats van bestemming. Vrijwel direct werden wij hartelijk ontvangen door alle vrijwilligers van 'Thida's House', ons huis gedurende 8 weken. Na een korte kennismaking met iedereen, werd ons gevraagd of wij zin hadden om nog te dineren, waar wij uiteraard geen nee tegen hebben gezegd. Na een dag bijkomen, startte op donderdag de 4-daagse introductie. Met alle nieuwe vrijwilligers (ong. 8) hebben we Siem Reap 'ontdekt'. Per TukTuk (zie foto's) over hobbelige, zanderige rode wegen werden wij o.a. vervoerd van typische Cambodjaanse eettentjes, naar een supermarkt, naar 'Tonle Sap Lake', naar een aantal familiegraven. Indrukwekkend om te zien hoe alles hier nog zo ouderwets gaat, wassen met de hand in een tobbe, afval verbranden langs de kant van de 'weg', koeien wandelend en grazend overal naast de weg, mannen in het water om met behulp van een groot net vis binnen te halen, 4 mensen op 1 scootertje, verkeer dat van links naar rechts kriskras over de weg manoeuvreert etc. Ook het welbekende tempelcomplex van Angkor hebben wij bezocht; om 5:00u per TukTuk naar Angkor Wat om de zonsopgang te zien, in het bijzijn van vele andere toeristen. Mooi om in de eerste paar dagen al zoveel cultuur te mogen bewonderen. Natuurlijk hoort bij zo'n typisch Cambodjaanse introductie ook het uitgaansleven van Europa (niet dus!). Een uitgaansstraat bekend onder de naam 'Pubstreet' is te vergelijken met het uitgaansleven van Chersonissos of Alanya, maar dan vele malen kleiner. Iedere dag massa's toeristen te vinden, genietend van vele liters alcohol. Uiteraard kunnen Elise en ik daar als levensgenieters niet onder uit en de eerste paar 'sapjes' zijn dan ook al genuttigd.
Om een sprong in de tijd te maken, is mijn tweede week van mijn project ondertussen ook alweer afgesloten en ik heb het gevoel dat ik al maanden in Cambodja ben, doordat ik iedere dag zoveel dingen beleef. Mijn project is genaamd 'Grace House Community Centre', een groot terrein met 7 klaslokalen, een bibliotheek, keuken, kantoor, volleybalveldje, voetbalveldje, en opbergruimtes. Elke klas heeft een vrijwilliger die de Engelse taal redelijk tot goed beheerst (meeste uit Engeland, paar uit Australië en ik). Daarnaast heeft elke klas een Cambodjaanse leraar om dingen te vertalen in het Khmer. De leeftijd van de kinderen varieert van 3 tot 25 jaar verdeeld over alle klassen. Iedere ochtend zijn de lessen van 9 - 11 uur met een korte pauze van 10 minuten waarin de kids hun tanden moeten poetsen om dit te leren. Ieder 1e uur geeft de 'Khmer teacher' Engelse les, waarin vrijwilligers ondersteuning geven met uitspraak etc. Ieder 2e uur geeft de vrijwilliger les. 's Middags is van 13:00 - 15:00u het zelfde programma, tussen de middag een pauze. Mijn week bestaat uit; maandag/dinsdag een onderwerp per maand (december = 'body'), woensdag 'maths', donderdag 'art' en vrijdag is iets anders ingedeeld doordat dit bestaat uit sports en games. In totaal zijn er ongeveer 250 kids @ Grace House. Ik heb er 39 in totaal, iedere ochtend max. 19 en iedere middag dus max 20. Tot nu toe gaat het mij aardig goed af, soms is het totaal niet duidelijk wat ik moet doen of wat er van mij verwacht wordt, maar ik doe gewoon waarvan ik denk dat goed is en dat lukt meestal goed. Het niveau van 'mijn kids' is laag en zeer uiteenlopend, basis Engels met tellen en het alfabet kennen ze wel redelijk en aardig wat woordenkennis. Mijn kids zijn 6 tot 9 jaar oud, maar zijn qua lengte en gewicht vergelijkbaar met kids van 3 tot 5 in NL; erg klein, dun en licht. Wat betreft de vrijdag, er is een Cambodjaanse sportleraar met een vrijwilliger die hem ondersteunt met zijn sportlessen, die overigens de afgelopen 2 keer bestond uit een potje voetbal en een paar oefeningen. Wat betreft sport kan ik dus tot nu toe nog weinig doen, aangezien daar andere mensen voor zijn. Wel kan ik een aantal games met de kinderen doen als ik wil, dit moet ik nog wat verder uitzoeken. Tot nu toe ervaar ik het 'assisteren' van de leraar dus meer als, 'verzin zelf een lesje en voer hem uit'. Niet helemaal mijn verwachting, maar wel erg leerzaam, aangezien onderwerpen als rekenen en kunst niet bepaald mijn vakgebieden zijn. Het niveau van de kids moet ik nog erg uitzoeken, omdat dit lastig in te schatten is qua leeftijd, kennis en cultuur. Ik kan nog een hoop leren en oefenen! Mijn indruk van Grace House is dan ook dat het allemaal aardig goed voor elkaar is in vergelijking met andere projecten. Computers, een keuken met personeel, bibliotheek zijn dingen die vele andere projecten van andere vrijwilligers niet hebben.
Een aantal typische Cambodjaanse dingen die mij tot nu toe zijn opgevallen of die ik heb gehoord zal ik proberen kort te beschrijven. Meestal wordt er bij een Cambodjaan een jaar extra bij zijn leeftijd opgeteld na de maand maart, vanwege een cultuurding (weet alleen niet precies hoe en wat), wanneer bij een kind het haar er (bijna) helemaal is afgeschoren, komt dit meestal omdat er iemand in de familie is overleden, oudere vrouwen zie ik hier constant met kalende hoofden rondlopen, waarschijnlijk omdat er bij hen veel mensen zijn overleden, Cambodjanen zijn erg verlegen en vinden het alleen al super dat je hier als vrijwilliger bent; voordat ik überhaupt was begonnen met mijn project, ben ik al 4 keer bedankt voor het feit dat ik als vrijwilliger ga werken, ze zeggen vaak bedankt voor dingen waarvan ik denk, kleine moeite, overal wordt het eten na elkaar gebracht, de één is al klaar, terwijl de ander een kwartier later pas zijn eten krijgt, dit is de 'koudste' periode in Cambodja, vele mensen zeggen ook regelmatig, 'het is zo koud' en dragen mutsen, vesten en sokken in sandalen, terwijl ik na mijn fietstochtje van een kwartier naar Grace House toe bezweet aan kom zetten en het liefst alle ventilators aan wil doen. Kortom, echt, maar dan ook echt de tegenovergestelde wereld van de Westerse cultuur die wij kennen.
Na bijna 3 weken in Siem Reap te hebben geleefd, heb ik nog steeds totaal niet het gevoel dat ik alles hier ken. Iedere dag ervaar ik nog zoveel nieuwe dingen; ontmoet ik mensen, leer ik de taal 'Khmer' kennen, heb ik een keer geen zin om rijst te eten, heb ik het na een koude douche nog steeds warm, word ik gewekt tussen 4 en 6 door kraaiende hanen, blaffende honden, vechtende katten, huilende baby's, een bruiloft of begrafenis met luide muziek die op 1 km afstand te horen is, probeer ik zo subtiel mogelijk met stokjes te eten, krijg ik 3maal de telefoon van een Cambodjaan in de handen gedrukt en moet ik uitleggen wat ik bedoel aan een andere redelijk goedsprekende Cambodjaan enzovoort. De Westerse invloed is hier wel zeer opkomend in Siem Reap zoals een straat als Pubstreet, Franse restaurantjes, Westers eten in de restaurantjes betiteld als 'Western food' en de Engelse taal die ze allen graag willen leren. Wel denk ik dat ze nog een lange tijd tegemoet hebben voordat ze enigszins de Westerse wereld kunnen 'imiteren'. De verschillen tussen arm en rijk zijn groot en of dit kleiner gaat worden is maar zeer de vraag, corruptie speelt daarbij een grote rol.
Als laatste is het zeer apart om te bedenken dat het in NL net Sinterklaas is geweest en de Kerst er aan komt terwijl wij hier de zomerse, Cambodjaanse temperaturen van 25 tot 32 graden hebben. Wel hebben wij met alle vrijwilligers Sinterklaas gevierd door iedereen 2 kado's te laten kopen van een paar Dollar. We hebben een dobbelspel gedaan en uiteindelijk moest iedereen met 2 kado's eindigen, erg gezellig en lachwekkend. Waar Elise en ik met Kerst zullen zijn, is nog onbekend. Ik heb in elk geval beide dagen vrij en ook vrijdag de 27e :).
Het is voor mij iedere dag weer een grote verrassing wat ik ga beleven en het is lastig om dat in zo'n 'kort' mogelijk verhaal op te schrijven. Hopelijk heb ik mijn lezers op deze manier een korte rondreis laten doen door mijn ervaringen in het mooie Cambodja. Als het lukt, wil ik straks een aantal foto's gaan uploaden, mocht het wifi dat toelaten hier. Dat zal een betere indruk geven van mijn beschrijvingen. Ik wens iedereen alvast hele Fijne Feestdagen toe! Ik mis hier alleen de sneeuw, Skyradio Christmas Songs en een grote kerstboom om mijn Kerst compleet te maken, maar vooruit, 30 graden en zon is ook wel uit te houden ;)
Liefs vanuit Siem Reap, Cambodja ~ Paulien
-
14 December 2013 - 08:37
Jangerdaspjmdevries@planet.nl:
lieve meiden!! ik zit net even achter de com... en jullie blog flitst binnen... fijn!! moet nu naar studiedag...haha..is wat anders dan al jullie avonturen... ik lees alles vanavond weer na marijkes musical!!! dikke knuffel voor jullie allebei!!!!! xxxxx -
14 December 2013 - 08:44
Linda Hegen:
Geweldig verhaal Paulien !!! Leuk om te lezen !!!
Jullie vermaken je wel!! Fijne feestdagen alvast...;)
X Linda -
14 December 2013 - 09:52
Pap En Mam:
Dag lieverd,
Wat een mooi compleet overzicht van de eerste 3 weken. En je hebt helemaal gelijk, je kunt een dergelijke ervaring in zo'n ander land nooit helemaal 'vertalen' dat moet je inderdaad beleven. Jammer dat je nog niet helemaal je eigen 'ding' kunt doen met het project ( de voorbereide 'kinderbommen' bijvoorbeeld) maar zoals je zegt hier leer je ook weer heel veel van. En wat gaat het snel inderdaad, al weer 3 weken op reis. Komt Judith eigenlijk nog langs, kun je lekker met haar kerstliederen zingen en gek doen onder de christmastree :) Hier is het nu wat somber, geen sneeuw helaas. Of het nog komt....??? We wachten af. En sky-radio is nu ff geblokkeerd, 25 keer per dag dezelfde liederen vinden pap en ik 'iets te veel van het goede' you know :) Vanavond ga ik wel naar het concert van Viva maar da's andere koek. Heel veel succes, plezier en geniet met volle teugen van dit bijzondere land. We zetten het vast op ons lijstje 'to do', komt meteen na Australië en Nieuw-Zeeland. En we verwachten natuurlijk wel een scala aan Cambodjaanse muziek als je terug bent :)
Dikke knuffels xxxx pap en mam
-
14 December 2013 - 10:19
Buurman Jan:
He Paulien,
Mooi verhaal, goed bezig.
Hier aan de Boslaan is het maar stilletjes zonder al die mooie meiden.
Groeten aan Elise.
Ik pas wel een beettie op jullie ouders.
Buurman Jan -
14 December 2013 - 12:06
Laura:
Heeee genietende zus!
Ik ben natuurlijk stik jaloers dat jij nu aan de andere kant van de wereld zit te genieten en allemaal bijzondere dingen meemaakt die je niet weer zult vergeten, zeker nu ik al de hele week zit te studeren voor mijn tentamens -.- Misschien kom ik toch nog wel even langs in januari ;)
Maar wat leuk om dit allemaal te lezen! Echt bijzonder dat de Cambodjanen alles zo waarderen en dan al die cultuurverschillen, heel leuk lijkt me! En dan je project ook echt iets heel anders dan je ooit hebt gedaan maar ontzettend gaaf dat je dat kunt doen en meemaken daar en zal idd leuk zijn als je nog wat meer richting de sport kunt gaan doen. Ik ben heel benieuwd naar de rest van je verhalen!
Ondertussen staat bij mij skyradio wél lekker aan, zing ik natuurlijk volop mee met die zwijmelliedjes en geniet ik van mijn mini kerstboom in Den Haag. Nog 1 weekje knallen voor mij en dan vacantioneee!
Geniet van elke dag samen met Elise!
Heel veel liefs van je zusje -
15 December 2013 - 13:40
Heidi:
Mooi verhaal, wat een andere wereld. Jullie zullen heel wat levenservaring opdoen. Tijdens het lezen van je verhaal hoor ik, toevallig, George Michael zingen, en waar heeft ie het over? Juist, last Christmas I give you my heart......
En jullie lopen de kerstdagen in korte broek, wij in ...regenpak???
Groetjes en genieten maar daar.....
Ciao Heidi -
15 December 2013 - 13:49
Judith:
Heeeee Paulien (&Elise)
Wat leuk om je verhaal te lezen. Extra leuk natuurlijk omdat ik nu zelf ook in Cambodja ben en het een en ander herken! Echt super wat jullie doen en fijn dat de eerste indrukken zo positief zijn!
Is denk ik toch een van de mooiste manieren om een cultuur te leren kennen: er een tijd in gaan leven!
Geniet ervan en hopelijk doen we zo vlak na de Kerst samen een cocktail in die Pubstraat! Maar daarover appen/ mailen we wel!
Dikke kus voor jullie beide!!
-
15 December 2013 - 19:35
Riny Dijkstra:
Wat heb je dat mooi beschreven Paulien. En gaaf dat jullie Sinterklaas hebben gevierd met z'n allen. Het is inderdaad een mooie manier om de gewoontes en gebruiken aan de andere kant van de wereld te ontdekken en te leren kennen. Blijf open voor alle indrukken en mensen die op je pad komen.
Nog een weekje en dan is het Kerst. Ben benieuwd hoe dat bij jullie gevierd wordt. In ieder geval geen sneeuw. Dat ziet er bij ons ook nog niet naar uit.
Veel plezier en geniet van elke dag daar in het verre Cambodja.
Groetjes en een dikke kus voor jullie beiden.
Riny
-
16 December 2013 - 13:27
Maja Overvliet:
Hoi Paulien,
wat schrijf je prachtig over het land en je belevenissen! Mooi om te lezen.
Mieke is inmiddels weer terug uit Malawi. Ook vol verhalen.
De Boslaanjeugd maakt wat mee.
groetjes ook aan elise,
Maja en fam. -
24 December 2013 - 13:35
Jan En Henny:
Hoi,
Met veel interesse jouw verhalen gelezen.
Wij wensen je warme kerstdagen en een gezond, arbeidzaam 2014 -
24 December 2013 - 14:19
Raymond En Enna:
Lieve Paulien,
Dank voor je interessante verhaal waardoor je verblijf voor ons gaat leven.
Om je op te peppen kan ik verklappen dat er hier ook in de verste verte geen sneeuw ligt.
Er loeien herfststormen rond het huis.
Met oma's verjaardag hebben we aan je gedacht, zo ver van huis in de grote wereld.
Het was een gezellige boel.
De mensen daar zijn erg beleefd maar gemiddeld zijn ze dat hier allerminst; we kunnen wat van hen leren.
Veel plezier met je lessen en geniet van de reis ook op de andere plekken.
Groet ,
Raymond en Enna (nog net vanuit Zuidhorn) -
24 December 2013 - 20:15
Johan, Willy, Jasper En |Elvira:
Lieve Paulien,
Heel bijzonder wat jij beleeft.Wij vieren lekker kerstvakantie. Niet in de sneeuw maar gewoon in de storm en regen. Leuk dat je kinderen iets kan leren of dat nu rekenen, taal of sport is. Onderwijs geven is prachtig.
Op het feest van oma zong Raymond daar nog een liedje over. We wensen je een fijne kerst en een goed 2014.
Liefs van ons allen,
Willy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
