Einde, The End, Finito!

Lieve lezers,

Ongeveer zoals beloofd maar veeeeel later dan gepland: Tóch nog een laatste, afsluitende blog. Door een te volle planning in China en een einde dat in zicht was en waar wij niet aan wilden geloven, was er geen tijd meer om de blog eerder te schrijven. Helaas is voor Elise en mij de reis afgelopen, errug jammer!!! Ondanks dat zal ik jullie nog eenmaal, voor de laatste keer meenemen op reis, ditmaal om de wonderen van het gigantische China te aanschouwen.

CHINA; een super groot, super druk, cultureel, vreemd land in het verre Azië, zo zou ik dit land wel willen omschrijven. Gelukkig was ons visum voor China van tevoren al geregeld en vertrokken wij per vliegtuig naar China, naar onze eerste megagrote stad; Shanghai! Wat een verschil met de 4 landen daarvoor was dat: Alles is opeens erg groot, super druk, torenhoge ontelbare gebouwen, een mooie skyline, enorm veel 'subway' lijnen onder de grond en genoeg te doen. We hebben ons hier dan ook goed vermaakt. Zo hebben we meteen de eerste dag een enorm museum bezocht om een stuk van de geschiedenis mee te pakken, de skyline vanuit de 'flesopener van shanghai' op meer dan 400meter hoogte zowel in het licht als in het donker mogen aanschouwen, de supertoeristische yuyuan tuinen midden in de stad gezien en probeerden we goedkoop te gaan dineren 's avonds, wat in zo'n grote stad onmogelijk is omdat alles duur is! Toch was dit een prachtig begin van China. Hierna zijn we doorgereisd naar 2 kleinere (klein? welnee, nog steeds meer dan 6 miljoen inwoners per plaats) minder bekende plaatsen; Hangzhou en Xuzhou (waar mijn vorige verhaal is geschreven). Wandelend door het centrum van Hangzhou hebben we de ware Chinezen leren kennen en voelden wij ons opeens 2 überrijke beroemde actrices, iedereen keek ons aan, wilde foto's van ons maken, stiekem of gewoon op 1 meter afstand van ons en niets zeggen, alsof wij dat niet zien (duhhh) en bleef ons nakijken totdat we niet meer te zien waren. Vreemd was dat! Alsof er alleen Chinezen in de wereld bestaan... (gelukkig niet!) Maar goed, we hebben uiteindelijk, toch nog dingen kunnen bezoeken; een romantisch mooi meer met prachtige omliggende tuinen in Hangzhou en een voorproefje op het Terracotta leger van Xi-an is bezocht in Xuzhou. Tevens hebben we ontdekt hoe lastig het is om de taal niet te spreken, er waren maar weinig Chinezen die Engels konden, of ze durfden niet. Elise heeft haar Lonely Planet daarom gemiddeld iedere dag wel 50 keer tevoorschijn getoverd om achterin het boek de Chinese vertalingen van Engelse woorden te laten zien om bijvoorbeeld eten te bestellen. Ook zijn we meerdere malen uitgenodigd om de keuken in te duiken om in de koelkasten te kijken wat we wilden eten, aangezien wij niet duidelijk konden maken wat wij wilden bestellen. We konden dan alles aanwijzen en dit werd dan voor ons bereid, de prijzen zagen we dan later wel (wat 1 keer flink is tegengevallen pfffieeuwwww...). Ook hebben we vooral jongeren (deze kunnen soms wel Engels) op straat aangesproken wanneer wij voor de 1000e keer verdwaald waren. Dit ging dan meestal lachend en giechelend en voordat ze elkaar aankeken en besloten hadden wie het woord mocht doen hielpen ze ons dan meestal wel, mits zij Engels konden. Al met al een erg grappige manier om de Chinees in het algemeen te leren kennen.

Na deze 3 plaatsen werd de reis vervolgd per trein naar hoofdstad Beijing. Deze stad was in 1 woord: Fantastisch! We hebben daar veel grote en mooie dingen gezien; op loopafstand van ons hostel was de 'Verboden Stad', ongelooflijk dat een stel familieleden zo'n enorm gebied laat vol bouwen met tempels, paleizen, tuinen en alles wat er wel nog meer niet was te zien! Tevens hebben we het meest toeristische deel van de Chinese muur (Badaling) beklommen en hebben nog foto's kunnen schieten van onszelf zonder mensen erbij op ook! Beide attracties zijn eigenlijk bijna niet te overtreffen, zo groot en mooi om te zien en toch kwam daar voor mij nog één prachtige attractie bij; het bezoeken van het Olympisch Stadion van Beijing van de OS van 2008. We hebben in het stadion gezeten op de tribune waar tussentijds beelden te zien waren van de Spelen op enorme schermen. Ik had het gevoel alsof ik er weer middenin zat, prachtig om te zien, helemaal voor mij als groot liefhebber van sport. Anyway, Beijing was geweldig, ook vanwege de typisch kleine Chinese straatjes waar ons hostel zich bevond, het altijd moeten eten met stokjes (zoals overal in China overigens!!) en het vele wandelen, soms zelfs slenteren door de stad. Goed, per high-speed train (300 km/u) het vervolg naar de volgende bestemming: Xi-An, bekend om zijn Terracotta leger. Helaas hadden we hier erg slecht weer, dus kochten we in het park van de Terracotta voor een prikkie een paraplu. De legertjes stonden gelukkig allemaal binnen en waren mooi om te zien. Ook een plek als deze is weer erg toeristisch, weer of geen weer en daarom was het soms al duwend en trekkend tussen vele Chinezen op zoek naar een goed plekje om een foto te maken. De legers waren mooi om te zien, maar toch hadden wij van het park zelf wat meer verwacht, ze hadden dit wat mooier kunnen aankleden of sfeer er in brengen. Na maar 1 dag in Xi-An te zijn geweest, zeiknat te zijn geregend én de stad totaal niet te hebben verkend gingen we in Speedy Gonzales tempo (de tijd begon te dringen!) door naar Chengdu; dé basis voor het zien van panda's. In Shanghai hadden we een leuke Chinese jongen ontmoet die in Chengdu woont en met hem hadden we de volgende dag afgesproken. Die dag was een dagje écht cultuur snuiven in China, de panda's hebben we bezocht, lokale specialiteiten geproefd aan tafel (o.a. zeewier, soort van doorzichtige kwallen en dierenorganen, klinkt vies, was lekker!), kleine Chinese straatjes bewandeld, een stuk geschiedenis van de stad gehoord en de dag afgesloten bij, hóe lekker Chinees, de Starbucks onder het genot van een lekkere (dure) koffie. Prachtige dag! De dag er na hebben we op eigen houtje de rest van het centrum ontdekt in heerlijk relaxt tempo om ons alvast voor te bereiden op de bergen van Lijiang; onze volgende bestemming!

Per vliegtuig naar Lijiang gevlogen, een totaal ander gebied van China, liggend in de bergen richting Tibet en met warmere, aangenamere temperaturen dan wat we tot nu toe hadden gehad (ja afzien was het toen voor ons, maar 20 graden, ipv 30+ van de voorgaande 4 maanden). We hadden van tevoren al bedacht dat we hier graag de bergen in wilden gaan voor een echte trekking, met rugtas door berg en dal wandelen en genieten van de rust, zonder auto's, zonder metro's, zonder taxi's én zonder lawaaierige, smakkende, rochelende, foto's makende Chinezen om ons heen. Gewoon, even helemaal weg! En dat deden we, tripje geboekt bij ons hostel en gaan met die banaan; prachtig landschap, lange, soms steile paden, watervalletjes en af en toe bergpaarden die de mensen die het wandelen niet vol konden houden, op konden pikken (wij dus niet, no way!). Op dag 1, twee jongens ontmoet waar we uiteindelijk mee samen hebben gelopen tot aan het hostel op de helft dat ook echt 'Halfway' heette. Dag 2 vervolgden wij onze tocht, met het zonnetje schijnend en zwetend op naar 'The tiger leaping gorge'. Een behoorlijk steil pad naar beneden om vervolgens dit ook weer omhoog te moeten klimmen, maar het was de moeite waard (foto's komen straks). Na deze 2 dagen zat helaas ons Lijiang en dus bergavontuur er alweer op en al bussend reden we naar Kunming. Helaas weer in de bewoonde, drukke wereld van China. Ook kwam toen het besef dat onze reis er bijna op zat. Dus besloten we nog even extra te gaan genieten van de laatste dagen. Een bezoek aan een meer, niet heel bijzonder, maar wel chill, een 'bird en flower market', waar bijna elke huisdierensoort wel te vinden was, groot, klein, en alle kleuren (zelfs geverfde kuikens in het roze, groen en blauw waren daar te vinden) en we hebben daar een prachtige show gezien, de Dynamic Yunnan show, een show waar de culturen van de provincie 'Yunnan' prachtig werden laten zien met spectaculaire dansen, lichteffecten en 'minority' muziek. Ook aan deze show kwam een einde helaas en dus op naar de laatste 2 bestemmingen van China: Hong Kong en Macau.

Per vliegtuig vanuit Kunming naar een kleiner plaatsje Shengzeng gereisd, omdat dit veel goedkoper was. Uiteindelijk daar een uur gewacht met honderden pogingen voor een wifi-verbinding, omdat ik het adres van het hostel niet had opgeslagen (duhhhh, skaapje) en we nog door moesten reizen naar Hong Kong per metro. Maar goed, het is gelukt en daar kwamen we aan, in Hong Kong... weer zo'n moment waarop je denkt dat je onderhand álles wel hebt gezien in Azië, kom je in Hong Kong, wát een wereld stad is dat! Compleet anders dan de rest van China, ze noemen het daar zelfs een land, terwijl het als staat wordt gezien en hebben een eigen munteenheid, taal en andere, veel vriendelijkere en goed Engels sprekende mensen. Op zoek naar ons hostel... tja, waar moeten we in hemelsnaam heen?! Gelukkig werden we op dat moment omringd door Indiërs, want we hadden natuurlijk weer een speciaal gebied uitgezocht (wisten wij veel), dat dus vol met Indiërs zat die allen bijna perfect Engels konden en ons daarom allemaal wel wilden helpen, LOL. Gelukkig was het metrostation vlakbij ons hostel, dus appeltje eitje, we waren er zo. Hong Kong was ook meteen de duurste plaats van alle bezochte plaatsen en we waren daarom benieuwd naar ons hostel, we kwamen de kamer binnen, nouja kamer... een hokje van 3 bij 3 was het ongeveer. Super klein, oud en super duur in vergelijking met de rest pffff! Uiteindelijk hebben we in Hong Kong van alles en nog wat gezien; een mooie skyline vanaf 'the peak', een aantal tempels, tuinen, grote straten, veel 'subway' ritjes en het stapleven leren kennen op mijn verjaardag; lekkere sapjes gedronken en op straat dansend met de menigte. Als klap op de vuurpijl hebben we op onze één na laatste dag een bezoek gebracht aan Macau, per boot vanuit Hong Kong. Dé plaats om je laatste centen uit te geven aan dure, gigantische, vele casino's waarom Macau dus ook wel het Las Vegas van het Oosten wordt genoemd. Dit is ook precies wat er bij mij gebeurd is, alleen maar geld verloren... vergokt.. maar het was een super ervaring! En toen... raar maar waar.... dit moment wilden we de hele reis nog niet aan denken, maar toen was het toch daar! Onze laatste dag was aangebroken... Deze dag nog even lekker door Hong Kong geslenterd, de tas ingepakt en 's avonds onze allerlaatste centen in een duur restaurant uitgegeven aan een Hot Pot, een combinatie van een soort grote soeppan waar je je groenten en vlees in bereid om die vervolgens lekker op te smikkelen. Natuurlijk onder het genot van een Chinees 'Yanjing' biertje. We hebben onze reis nog eens goed doorlopen en alle mooie momenten terug gehaald; wat hebben we een prachtige, leerzame, mooie, grote reis gemaakt en wat hebben we genoten!

Al met al vonden wij China, het land zelf, erg groot maar ook mooi, met veel verschillende landschappen en klimaten, maar de mensen minder leuk. Over het algemeen asociaal, altijd overal voor willen kruipen, niet altijd behulpzaam, niet erg vriendelijk en gewoon erg apart en anders dan de mensen uit Cambodja, Vietnam, Laos en Thailand. Toch was het een mooie afsluiter van onze reis, een soort kers op de taart met een raar nasmaakje vanwege de mensen. En tja, het moment was daar: Op 5 mei stond ons een reis van meer dan 33 uur voor de boeg waar wij totaal geen zin in hadden. Via Abu Dhabi als tussenstop zijn we uiteindelijk op 6 mei in Dusseldorf geëindigd. Met een Hollands comité werden we ontvangen, heerlijk was dat! Direct versierd met oranje slingers, hoeden en Nederlandse tintjes vervolgden wij onze reis naar thuis, Zuidwolde!

Nu, bijna 2 weken na thuiskomst van de reis, schrijf ik dit laatste, lange, ervaring-rijke verhaal. Ik ben inmiddels weer helemaal geland en gewend hier in het kleine, vol met regels, dichtbevolkte, 'gewone' werkende mensen, fluitende opgewekte vogeltjes, heerlijke Holland! Ik kijk (natuurlijk samen met Elise) terug op een fantastische reis die mij altijd bij zal blijven. Ik wil iedereen hartelijk bedanken voor het lezen en mee-ervaren van mijn reisavonturen en natuurlijk de leuke reacties op mijn blog en foto's van Facebook. Ik zal proberen straks of morgen nog wat foto's online te zetten op weblog en/of Facebook. Voor iedereen die de kans én het geld heeft zeg ik: Als je wil gaan reizen, DOEN! Niet twijfelen, gewoon doen, het is een ervaring voor het leven!

Tot ziens, cheers en byebye,

Liefs Paulien

PS, ik ben ongetwijfeld dingen vergeten te vertellen, maar ik ben zeker bereid dit in real life te komen vertellen! Dus vraag gerust :)